

Жыцьцё і навука не даваліся яму проста, бо падчас студыяў ён знаходзіўся пад тайным наглядам КГБ. На яго пісалі даносы, па палітычных матывах яму забаранілі паступаць у асьпірантуру; не давалі магчымасьці ўладкавацца на працу. Супрацоўнікі КГБ некалькі разоў праводзілі ў яго кватэры вобыск. Але, нягледзячы на ўсе гэтыя цяжкасьці, Віктар Данілаў цьвёрда трымаўся сваёй жыцьцёвай лініі і ва ўмовах заканадаўчых абмежаваньняў на рэлігійную дзейнасьць, што існавалі ў той час у Савецкім Саюзе, працягваў займацца хрысьціянскай місіянерскай дзейнасьцю.
Ня маючы нармальнай магчымасьці працаваць па сваёй сьпецыяльнасьці ды матэрыяльна забясьпечваць сям’ю ў расейскай глыбінцы ў Яраслаўлі, Віктар Данілаў наважыўся пераехаць у каталіцкія раёны СССР, дзе было вальней. У 1960 годзе ён пераехаў у Вільню, пазьней, пазнаёміўшыся з гарадзенскім каталіцкім духавенствам, у 1967 годзе ён пераехаў жыць у Горадню. Там ён уладкаваўся інжынерам-эканамістам і пачаў прапаведаваць каталіцтва.
У той час Віктар Данілаў наладзіў кантакты з іншымі актыўнымі прапаведнікамі хрысьціянства ў бязбожнай краіне: студэнтам праваслаўнай духоўнай Акадэміі, будучым сьвятаром Дзьмітрыем Дудко, які жыў у Маскве, з якім некалі разам сядзеў у адным канцлагеры, праваслаўным сьвятаром-праваабаронцам Глебам Якуніным і іншымі. Частыя дыскусіі з а. Дзьмітрыем Дудко пра Царкву і каталіцтва прывялі да знаёмства з а. Аляксандрам Менем, якога а. Дудко ахарактарызаваў «у душы католікам». Сяброўскія стасункі Віктара Данілава з айцом Аляксандрам Менем працягваліся некалькі гадоў.
У 1970-ыя гады Віктар Данілаў патаемна атрымліваў багаслоўскую адукацыю ў падпольных структурах Грэка-Каталіцкай Царквы. Ён атрымаў у падпольлі сьвятарскія сьвячаньні ў 1976 годзе ў Львове ад мітрапаліта Грэка-Каталіцкай Царквы Ўладзіміра Стэрнюка.
Айцец Віктар Данілаў зьяўляецца аўтарам шматлікіх тэалагічных прац і перакладаў кніг на рэлігійную тэматыку. З аўтарскіх прац найбольш вядомая — «Мой шлях да Бога і да Каталіцкай Царквы», якая мела два выданьні.
У 2004 годзе рэдакцыя газеты «Царква» сумесна з Грэка-каталіцкай рэлігійнай грамадой г. Полацка падрыхтавалі і перавыдалі па-беларуску дапоўнены варыянт яго аўтабіяграфічнай кнігі «Мой шлях да Бога і да Каталіцкай Царквы».
У 2000 годзе а. Віктар Данілаў пабываў у Рыме, дзе меў асабістую сустрэчу з Папам Янам Паўлам II. Сьвятар быў адзначаны за сваё служэньне Крыжам «За заслугі перад Царквою і Папам».
Гл. таксама:
Адраджэньне грэка-каталіцкай парафіі ў Горадні
У Маскве разьвіталіся з сьвятаром Віктарам Данілавым
Слова на разьвітаньне з спачылым а. Віктарам Данілавым Апостальскага Візітатара БГКЦ
Споведзь пілігрыма
Айцец Віктар Данілаў: “Я заўсёды быў антыкамуністам”