39. І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў, 40. і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала Елісавету. 41. Калі Елісавета пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Елісавета напоўнілася Духам Сьвятым, 42. і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, ідабраславёны плод улоньня Твайго! 43. І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне? 44. Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім. 45. і дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада. 46. І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада, 47. і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім, 48. што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды, 49. бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае, [...] 56. А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.
Пасланьне да Габрэяў 9.1-7
1. І першы запавет меў уставу пра набажэнства і сьвяцілішча зямное, 2. бо пастаўлена была скінія першая, у якой былі сьвяцільня, і стол, і хлябы пакладныя, і якая называецца «сьвятое». 3. А за другою заслонаю была скінія, называная «сьвятое сьвятых», 4. у якой мелася залатая кадзільніца і абкладзены з усіх бакоў золатам каўчэг запавета, дзе былі залаты посуд з маннаю, жазло Ааронава расьцьвілае і скрыжалі запавета, 5. а над ім хэрувімы славы, якія асланялі ачышчальню; пра што ня трэба цяпер гаварыць падрабязна. 6. Пры такім уладкаваньні, у першую скінію заўсёды ўваходзяць сьвятары служыць Набажэнства; 7. а ў другую - адзін раз на год адзін толькі першасьвятар, не бяз крыві, якую ахвяруе за сябе і за грахі неабазнанасьці народу.
Евангельле паводле Лукаша 10.38-42, 11.27-28
38. У часе дарогі іхняй, прыйшоў Ён у адно селішча; тут жанчына, імем Марфа, прыняла Яго ў дом свой; 39. у яе была сястра, імем Марыя, якая села да ног Ісуса і слухала слова Ягонае. 40. А Марфа клапатала пра вялікае частаваньне, і падышоўшы, сказала: Госпадзе! ці Табе клопату няма, што сястра мая адну мяне пакінула служыць? скажы ёй, каб пасобіла мне. 41. А Ісус сказаў ёй у адказ: Марфа! Марфа! рупішся і завіхаешся ты занадта, 42. а адно толькі трэба, Марыя ж выбрала добрую долю, якая не адымецца ў яе. [...] 27. Калі ж Ён казаў гэта, адна жанчына, узвысіўшы голас зь людзей, сказала Яму: дабрашчаснае ўлоньне, якое насіла Цябе, і саскі, якія Цябе кармілі! 28. А Ён сказаў: дабрашчасныя тыя, што слухаюць слова Божае і трымаюцца яго.