Галоўная
Архіў нумароў газеты
№ 1 (64), 2010
Група валанцёраў аб’ядноўвае ня толькі парафіяльную моладзь, але таксама маладых хрысьціянаў іншых парафіяў. Паўстала яна напярэдадні сьвятаў, калі маладыя хрысьціяне вырашылі аб’яднацца, каб разам паглыбляць сваю веру і несьці дапамогу іншым людзям. Батлейка стала першай акцыяй валанцёрскай групы.
Валанцёры арганізавалі агулам ужо сем выступаў: у дзіцячым доме сямейнага тыпу ў вёсцы Панямунь, гарадзенскім гарадзкім і раённым прытулках, а таксама ў дзіцячым рэабілітацыйным цэнтры. Сьвята складалася з лялечнага сьпектаклю пра Нараджэньне Ісуса Хрыста, гульняў, ну, і канешне ж, прыходу сьвятога Мікалая з падарункамі.
Батлейка вельмі спадабалася дзецям і выхавацелям дзіцячых установаў, якія шчыра дзякавалі валанцёрам і запрашалі іх на новыя выступы. Самі валанцёры таксама былі ўражаныя сустрэчамі з дзецьмі, якія вельмі адкрытыя на новых людзей, з увагаю глядзелі лялечную пастаноўку, ахвотна ўдзельнічалі ў гульнях і расказвалі вершы або сьпявалі песьні сьвятому Мікалаю. Вельмі ўразіла валанцёраў выказваньне адной з выхавацелек дзіцячага рэабілітацыйнага цэнтру, дзе лекаваньне праходзяць дзеці з рознымі хваробамі (найчасьцей – з ДЦП), што калі для дзяцей прывозілі мультфільмы на вялікім экране, літаральна праз пару хвілінаў яны ўжо гублялі ўвагу. А батлейку з цікавасьцю глядзелі ад пачатку да канца.


Рухі і супольнасьці
Батлейка лепшая за мультфільмы
Добрай нагодай больш глыбока і радасна перажыць Раство для дзяцей – выхаванцаў сьпецыялізаваных дзіцячых установаў Горадні – стала батлейка, якую паказалі ім валанцёры, якія дзейнічаюць пры гарадзенскай грэка-каталіцкай парафіі Маці Божай Фацімскай.

Валанцёры арганізавалі агулам ужо сем выступаў: у дзіцячым доме сямейнага тыпу ў вёсцы Панямунь, гарадзенскім гарадзкім і раённым прытулках, а таксама ў дзіцячым рэабілітацыйным цэнтры. Сьвята складалася з лялечнага сьпектаклю пра Нараджэньне Ісуса Хрыста, гульняў, ну, і канешне ж, прыходу сьвятога Мікалая з падарункамі.
Батлейка вельмі спадабалася дзецям і выхавацелям дзіцячых установаў, якія шчыра дзякавалі валанцёрам і запрашалі іх на новыя выступы. Самі валанцёры таксама былі ўражаныя сустрэчамі з дзецьмі, якія вельмі адкрытыя на новых людзей, з увагаю глядзелі лялечную пастаноўку, ахвотна ўдзельнічалі ў гульнях і расказвалі вершы або сьпявалі песьні сьвятому Мікалаю. Вельмі ўразіла валанцёраў выказваньне адной з выхавацелек дзіцячага рэабілітацыйнага цэнтру, дзе лекаваньне праходзяць дзеці з рознымі хваробамі (найчасьцей – з ДЦП), што калі для дзяцей прывозілі мультфільмы на вялікім экране, літаральна праз пару хвілінаў яны ўжо гублялі ўвагу. А батлейку з цікавасьцю глядзелі ад пачатку да канца.
а. Андрэй Крот
Гэты артыкул чыталі 4 разоў (-ы)