У Ліван ўцякла група грэка-каталікоў з сірыйскага горада Алепа
З узмацненьнем узброеных сутыкненьняў паміж урадавымі сіламі і паўстанцамі ў хрысьціянскіх раёнах Сірыі ўсё больш хрысьціянаў, што складаюць каля 10% насельніцтва, пакідае гэтую краіну. Напрыканцы жніўня 2012 году з Сірыі ў Ліван уцяклі некалькі сьвятароў Мельхіцкай Грэка-Каталіцкай Царквы, сярод якіх і архібіскуп горада Алепа Жан-Клімент Жанбар (Jean-Clement Jeanbart), паведамляе каталіцкае агенцтва Fides.
17.08.2012
Творчая спадчына кс. Яна Твардоўскага цяпер – па-беларуску
З творчай спадчынай знакамітага польскага паэта, адметнага прадстаўніка сучаснай рэлігійнай лірыкі, сьвятара Яна Твардоўскага можна пазнаёміцца цяпер і па-беларуску. Выдавецтва “Pro Christо” падрыхтавала і выдала зборнік яго выбраных вершаў “Разам з Табою”.
03.08.2012
Сьвятар БГКЦ Васіль Ягораў пра акцыю ў абарону жыцьця “Ад акіяну да акіяну” У другой палове ліпеня 2012 году, у рамках міжнароднай экуменічнай акцыі ў абарону жыцьця “Ад акіяну да акіяну”, у 17 гарадах Беларусі была ўшанавана копія іконы Маці Божай Чанстахоўскай. Далей акцыя ў абарону жыцьця працягнецца ў Латвіі, Літве, Польшчы і іншых краінах Еўропы — да Фацімы ў Партугаліі, куды абраз будзе дастаўлены ў сьнежні 2012 году. Гэтая акцыя, якую разам зладзілі католікі і праваслаўныя, пройдзе ў 23 краінах сьвету.
02.08.2012
Першаярарх УГКЦ: “Мы балюча перажываем падзел адзінай Кіеўскай Царквы”
“Я адкрыты да дыялогу, і нават больш таго — лічу, што павінен адбыцца працэс прымірэньня з РПЦ. Мы маем гістарычныя раны, якія могуць быць вылекаваныя толькі дзякуючы працэсу, у якім будуць браць удзел усе царкоўныя інстытуцыі. Я хацеў бы распачаць гэты шлях і спадзяюся, што з боку РПЦ будзе такая ж адкрытасьць”, - сказаў Першаярарх Украінскай Грэка-Каталіцкай Царквы Сьвятаслаў Шаўчук у інтэрв’ю для
італійскага выданьня “Il Regno”.
31.07.2012
Айцец Віктар Данілаў: “Я заўсёды быў антыкамуністам” Грэка-каталіцкі сьвятар а. Віктар Данілаў, які 20 ліпеня адзначыў сваё 85-годдзе – чалавек незвычайнага лёсу. У пошуках праўды і сэнсу жыцьця ён прайшоў складаны шлях ад атэіста да сьвятара. Будучы асуджаны за антысавецкую агітацыю, у савецкім лагеры ён знайшоў свой шлях да Бога і адчуў там сваё пакліканьне. Ён прыняў сьвятарскія сьвячаньні ў падпольнай Грэка-Каталіцкай Царкве і адважна нёс Добрую Вестку людзям у часы савецкага дзяржаўнага атэізму. Яго служэньне як сьвятара і дэкана БГКЦ Папа Ян Павел II адзначыў царкоўнай узнагародай – залатым крыжам “Pro Ecclesia et Pontifice”.
27.07.2012
Рэктар Украінскага каталіцкага ўніверсітэту а. Барыс Гудзяк намінаваны на біскупа
Ватыканская інфармацыйная служба VIS паведаміла, што Сьвяты Айцец Бенядыкт XVI 21 ліпеня 2012 году прыняў адстаўку грэка-каталіцкага біскупа Міхаіла Грынчышына, ЧНА, Апостальскага экзарха для ўкраінскіх грэка-католікаў у Францыі ў сувязі з дасягненьнем гранiчнага ўзросту (у лютым гэтага году Ўладыку споўнілася 83 гады). Адначасова, як адзначае Дэпартамент інфармацыі УГКЦ, Сьвяты Айцец блаславіў рашэньне Сіноду Біскупаў УГКЦ і прызначыў яго наступнікам айца-мітрата Барыса Гудзяка, рэктара Ўкраінскага каталіцкага ўніверсітэту. Новаму біскупу быў нададзены тытулярны пасад Каркабіі.
23.07.2012
Створана япархія для маранітаў у Парыжы
Як паведамляе Ватыканская інфармацыйная служба VIS, 21 ліпеня 2012 году Сьвяты Айцец Бенядыкт XVI заснаваў новую япархію для вернікаў Мараніцкай Каталіцкай Царквы, якія жывуць у Заходняй Еўропе. Новая япархія для маранітаў з цэнтрам у Парыжы ў Францыі атрымала назву Маці Божай Ліванскай у Парыжы (Notre-Dame du Liban de Paris).
22.07.2012
Першаярарх УГКЦ адкрыў усеўкраінскі зьезд харызматычных супольнасьцяў і арганізацыяў
Лідары і сябры харызматычных супольнасьцяў, арганізацыяў і школ Украіны 11 ліпеня 2012 году сустрэліся ў Чарткове, што на Тарнопальшчыне, каб распавесьці пра сваю дзейнасьць, абмяняцца досьведам служэньня і паслухаць афіцыйны погляд Царквы што да руху “Адновы ў Сьвятым Духу”.
Грэка-Каталіцкая Царква запрашае ў пілігрымку
11 ліпеня 2012 году, у дзень успаміну Полацкай трагедыі 1705 году, калі ад рук расейскага цара Пятра I і яго сьвіты ў грэка-каталіцкай катэдры сьв. Сафіі ў Полацку загінулі пяцёра манахаў-базыльянаў, вырушыць у шлях чарговая, васямнаццатая па ліку, штогадовая пілігрымка беларускіх грэка-католікаў з Віцебску ў Полацак. Асноўная тэма разважаньняў для ўдзельнікаў сёлетняй пілігрымкі — евангелізацыя, месца і пакліканьне
ў ёй сям’і.
Айцец Віктар Данілаў: “Я заўсёды быў антыкамуністам”
Грэка-каталіцкі сьвятар а. Віктар Данілаў, які 20 ліпеня адзначыў сваё 85-годдзе – чалавек незвычайнага лёсу. У пошуках праўды і сэнсу жыцьця ён прайшоў складаны шлях ад атэіста да сьвятара. Будучы асуджаны за антысавецкую агітацыю, у савецкім лагеры ён знайшоў свой шлях да Бога і адчуў там сваё пакліканьне. Ён прыняў сьвятарскія сьвячаньні ў падпольнай Грэка-Каталіцкай Царкве і адважна нёс Добрую Вестку людзям у часы савецкага дзяржаўнага атэізму. Яго служэньне як сьвятара і дэкана БГКЦ Папа Ян Павел II адзначыў царкоўнай узнагародай – залатым крыжам “Pro Ecclesia et Pontifice”.
Протапрасьвітар Віктар Данілаў.Віншуем былога дэкана Беларускай Грэка-Каталіцкай Царквы з 85-годдзем і ніжэй прапануем яго інтэрв’ю для гарадзенскага моладзевага інтэрнэт-праекту “Твой стыль”.
Айцец Віктар Данілаў – грэка-каталіцкі (уніяцкі) сьвятар, чалавек незвычайнага лёсу: яму давялося прайсьці праз пекла ГУЛАГу, знайшоўшы там шлях да Бога і сваё пакліканьне, заснаваць у Горадні парафію Маці Божай Фацімскай, пасьля чаго вярнуцца ў Расею з апошнім місіянерскім падарожжам.
Свой 85-ы дзень нараджэньня а. Віктар сустрэў на Радзіме, у Яраслаўлі. За плячыма застаўся доўгі шлях: праца ў ваеннай прамысловасьці падчас вайны, арышт у 1947-ым за “палітыку”, пасьля – вызваленьне ў 1955-ым разам з поўнай рэабілітацыяй, падпольнае навучаньне ў львоўскай семінарыі і рукапалажэньне ў сьвятары, нелегальная місіянерская дзейнасьць... Гарадзенцы памятаюць а. Віктара як заўзятага верніка, які на пачатку бурлівых 1990-х арганізаваў тутэйшых патрыётаў у грэка-каталіцкую парафію. Сёньня, нягледзячы на ўзрост і праблемы са здароўем, сьвятар актыўна карыстаецца фэйсбукам ды працягвае пісаць працы на рэлігійныя тэмы. Нешматслоўны, але заўжды шчыры і грунтоўны, а. Віктар пагадзіўся адказаць на пытаньні інтэрнэт-праекту “Твой стыль”.
– Айцец Віктар, Вашае навяртаньне да веры падчас адсідкі апісанае ў кнізе ўспамінаў “Мой шлях да Бога і каталіцкай царквы”, аднак чаму ўсё ж такі – грэка-каталіцтва?
– Я быў ахрышчаны ва ўсходнім абрадзе і быў жанаты. Таму ў лацінскім абрадзе ўжо быць ня мог. Сёньня па хадайніцтву мітрапаліта Кандрусевіча зьяўляюся бірытуалістам – магу служыць у двух абрадах. Зьвязана гэта з тым, што я быў патрэбны ў Расеі.
– А чаму пераехалі ў Горадню?
– Прычына – уцёкі ад КДБ на сваёй Радзіме. З-за місіянерскай дзейнасьці я ня мог уладкавацца на працу для ўтрыманьня сям’і. Там (у Расеі – “ТС”) каталікоў ненавідзелі... Акрамя таго я быў на дрэнным рахунку ў КДБ, бо меў дзьве палітычныя судзімасьці. У Горадні каталікоў было шмат і на гэта ня так коса глядзелі.
– Як пачыналася гарадзенская грэка-каталіцкая парафія?
– Для рэгістрацыі паводле закону патрэбна было 10 чалавек – людзі прыходзілі больш з патрыятычных пачуцьцяў, у Бога яны яшчэ ня верылі. Пасьля была праца з людзьмі, колькасьць парафіянаў вырасла да 80, частка зьехала. Пастаянных было хіба чалавек 60. Парафіі далі імя Маці Божай Фацімскай – тады гэта было модна. Яе прароцтвы натхнялі да веры.
– А ці не было ў Вас праблемаў з расейскім паходжаньнем, з беларускай ды ўкраінскай мовамі?
– Украінскія каталікі ня дурні, каб дачапляцца да мяне з-за мовы. Яны радыя ўжо таму, што я не “маскаль”, а чалавек іх маралі і поглядаў. Таксама было і ў Беларусі, хоць некаторыя хацелі на пачатку, каб я прапаведваў па-беларуску – я пачаў рабіць пераклады, але высьвятлілася, што па-расейску мае казаньні ўсё ж такі больш “запальвалі”, таму людзі сказалі: “Лепш па-расейску”. Але ў царкоўных справах я заўсёды праводзіў беларускую традыцыю і не дапускаў “сінадальшчыны”: напрыклад у выбары іконаў, стылі жывапісу і датычна “ныцьця” у сьпевах; я заўсёды быў антыкамуністам. (Афіцыйнае праваслаўе і палітыка Сіноду лічылася за савецкім часам падкантрольнай афіцыйным уладам – “ТС”.)
Службу я вёў па-беларуску. Сам часьцяком размаўляў на “трасянцы”, на якой размаўляе большасьць беларусаў. Чыстая беларуская мова мне давалася дрэнна, бо я ведаў польскую і часьцяком блытаўся з-за падобных словаў. Па царкоўна-славянску не служыў, бо гэтай мовы нават расейцы не разумелі.
– Чаму Вы зьехалі з Горадні і з Беларусі?
– Я вярнуўся ў Расею ў 2005-м, мне было ўжо 78 год, таму меў права на спакой. Акрамя таго на Радзіме ў мяне было два ўнукі бяз бацькі, які рана памёр, іх трэба было выхоўваць. І, нарэшце, Расея вызвалілася ад КПСС і я меў намер нешта зрабіць для яе, гэта быў мой абавязак. Грэка-каталікоў на Радзіме не было, сьвятароў, якія б ведалі расейскую мову не хапала – мяне запрасілі. Я працаваў вікарыем, бо быў ужо хворы: перанёс інфаркт, грыжа храбта пашкодзіла ногі, таму яшчэ ў Беларусі я езьдзіў на таксі... Старасьць. Зараз 85 і з хаты фактычна не выходжу, інвалід 2-й групы.
– Не шкадуеце аб ад’езьдзе?
– Не, маё вяртаньне ўратавала ўнукаў: яны добрыя грэка-каталікі, хоць наведваюць лацінскія богаслужэньні – ГКЦ (Грэка-Каталіцкай Царквы – “ТС”) там няма. Калі яны былі ў мяне ў гасьцях у Горадні, ім наш абрад грэка-каталіцкі нават больш спадабаўся, чым там лацінскі.
– За Вашымі плячыма доўгі і няпросты шлях. Калі б была мажлівасьць, што б Вы зьмянілі ў ім?
– Першае: пайшоў бы ў манахі, не жаніўся б. Другое: імкнуўся б меней грашыць. Звычайна кажуць: “Усё, што робіцца, да лепшага”, “Нет худа без добра”... Але каб так было, трэба кожную няўдачу асэнсоўваць і браць ад яе карыснае.
З узмацненьнем узброеных сутыкненьняў паміж урадавымі сіламі і паўстанцамі ў хрысьціянскіх раёнах Сірыі ўсё больш хрысьціянаў, што складаюць каля 10% насельніцтва, пакідае гэтую краіну. Напрыканцы жніўня 2012 году з Сірыі ў Ліван уцяклі некалькі сьвятароў Мельхіцкай Грэка-Каталіцкай Царквы, сярод якіх і архібіскуп горада Алепа Жан-Клімент Жанбар (Jean-Clement Jeanbart), паведамляе каталіцкае агенцтва Fides. 
З творчай спадчынай знакамітага польскага паэта, адметнага прадстаўніка сучаснай рэлігійнай лірыкі, сьвятара Яна Твардоўскага можна пазнаёміцца цяпер і па-беларуску. Выдавецтва “Pro Christо” падрыхтавала і выдала зборнік яго выбраных вершаў “Разам з Табою”. 
У другой палове ліпеня 2012 году, у рамках міжнароднай экуменічнай акцыі ў абарону жыцьця “Ад акіяну да акіяну”, у 17 гарадах Беларусі была ўшанавана копія іконы Маці Божай Чанстахоўскай. Далей акцыя ў абарону жыцьця працягнецца ў Латвіі, Літве, Польшчы і іншых краінах Еўропы — да Фацімы ў Партугаліі, куды абраз будзе дастаўлены ў сьнежні 2012 году. Гэтая акцыя, якую разам зладзілі католікі і праваслаўныя, пройдзе ў 23 краінах сьвету. 
“Я адкрыты да дыялогу, і нават больш таго — лічу, што павінен адбыцца працэс прымірэньня з РПЦ. Мы маем гістарычныя раны, якія могуць быць вылекаваныя толькі дзякуючы працэсу, у якім будуць браць удзел усе царкоўныя інстытуцыі. Я хацеў бы распачаць гэты шлях і спадзяюся, што з боку РПЦ будзе такая ж адкрытасьць”, - сказаў Першаярарх Украінскай Грэка-Каталіцкай Царквы Сьвятаслаў Шаўчук у інтэрв’ю для
італійскага выданьня “Il Regno”. 
Грэка-каталіцкі сьвятар а. Віктар Данілаў, які 20 ліпеня адзначыў сваё 85-годдзе – чалавек незвычайнага лёсу. У пошуках праўды і сэнсу жыцьця ён прайшоў складаны шлях ад атэіста да сьвятара. Будучы асуджаны за антысавецкую агітацыю, у савецкім лагеры ён знайшоў свой шлях да Бога і адчуў там сваё пакліканьне. Ён прыняў сьвятарскія сьвячаньні ў падпольнай Грэка-Каталіцкай Царкве і адважна нёс Добрую Вестку людзям у часы савецкага дзяржаўнага атэізму. Яго служэньне як сьвятара і дэкана БГКЦ Папа Ян Павел II адзначыў царкоўнай узнагародай – залатым крыжам “Pro Ecclesia et Pontifice”. 
Ватыканская інфармацыйная служба VIS паведаміла, што Сьвяты Айцец Бенядыкт XVI 21 ліпеня 2012 году прыняў адстаўку грэка-каталіцкага біскупа Міхаіла Грынчышына, ЧНА, Апостальскага экзарха для ўкраінскіх грэка-католікаў у Францыі ў сувязі з дасягненьнем гранiчнага ўзросту (у лютым гэтага году Ўладыку споўнілася 83 гады). Адначасова, як адзначае Дэпартамент інфармацыі УГКЦ, Сьвяты Айцец блаславіў рашэньне Сіноду Біскупаў УГКЦ і прызначыў яго наступнікам айца-мітрата Барыса Гудзяка, рэктара Ўкраінскага каталіцкага ўніверсітэту. Новаму біскупу быў нададзены тытулярны пасад Каркабіі. 
Як паведамляе Ватыканская інфармацыйная служба VIS, 21 ліпеня 2012 году Сьвяты Айцец Бенядыкт XVI заснаваў новую япархію для вернікаў Мараніцкай Каталіцкай Царквы, якія жывуць у Заходняй Еўропе. Новая япархія для маранітаў з цэнтрам у Парыжы ў Францыі атрымала назву Маці Божай Ліванскай у Парыжы (Notre-Dame du Liban de Paris). 
Лідары і сябры харызматычных супольнасьцяў, арганізацыяў і школ Украіны 11 ліпеня 2012 году сустрэліся ў Чарткове, што на Тарнопальшчыне, каб распавесьці пра сваю дзейнасьць, абмяняцца досьведам служэньня і паслухаць афіцыйны погляд Царквы што да руху “Адновы ў Сьвятым Духу”. 
На пачатку ліпеня 2012 году ў Варшаве адбылася сустрэча беларускага гісторыка і літаратуразнаўцы д-ра Юрыя Гарбінскага са Генеральным суперыёрам Кангрэгацыі Айцоў Марыянаў у Рыме а. Андрэем Пакулам, якому ён перадаў унікальныя архіўныя матэрыялы, паведамляе Catholic.by. 
11 ліпеня 2012 году, у дзень успаміну Полацкай трагедыі 1705 году, калі ад рук расейскага цара Пятра I і яго сьвіты ў грэка-каталіцкай катэдры сьв. Сафіі ў Полацку загінулі пяцёра манахаў-базыльянаў, вырушыць у шлях чарговая, васямнаццатая па ліку, штогадовая пілігрымка беларускіх грэка-католікаў з Віцебску ў Полацак. Асноўная тэма разважаньняў для ўдзельнікаў сёлетняй пілігрымкі — евангелізацыя, месца і пакліканьне
ў ёй сям’і. 
Навіны за 2012 год
