23.12.2013

 

 

У евангельскім чытаньні дня Ісус параўноўвае пакаленьне Свайго часу з вечна незадаволенымі дзецьмі, “якія ня ўмеюць проста гуляць і быць шчасьлівымі: калі граюць на жалейцы, яны незадаволеныя, што іншыя ня танчаць; калі сьпяваліся сумныя песьні, яны незадаволеныя, што іншыя ня плачуць… Ім нішто не падабаецца”. Папа Францішак сказаў, што гэтыя людзі “не былі адкрытыя на Слова Божае”.

 

Папа нагадаў, што незадаволенасьць была праблемай фарысеяў, якім не падабаўся ні Ян Хрысьціцель, бо “ня есьць, ня п’е”, ні Ісус, Якога наадварот яны называлі “абжорай, п’яніцай, сябрам мытнікаў і грэшнікаў”. Як адзначыў Сьвяты Айцец, у гэтых людзей заўсёды знаходзілася падстава для крытыкі таго, хто зьвястуе пра Бога, да прапаведніка. “Яны лічылі за лепшае схавацца ў рэлігіі больш “правільнай”: у маральных нормах, як група фарысеяў, у палітычных кампрамісах, як садукеі, у сацыяльнай рэвалюцыі, як зэлоты, у гнастычнай духоўнасьці, як эсэі”, — нагадаў Папа. Яны адчувалі сябе ўтульна ў сваёй разбудаванай і “вычышчанай” сістэме і таму не прымалі прапаведнікаў, такіх, як Ісус. “У народа Божага ёсьць пэўная алергія на прапаведнікаў Слова: як прыклад — прарокі, якіх гналі і забівалі”, — сказаў Рымскі Архірэй.

 

Хрысьціяне, якія “лічаць за лепшае жыць у клетцы ўласнаствораных нормаў, кампрамісаў, рэвалюцыйных планаў або сваёй бесьцялеснай духоўнасьці”, заўсёды незадаволеныя тым, што кажуць прапаведнікі Слова Божага, адзначыў Папа. Ён дадаў: “Гэтыя хрысьціяне, такія закрытыя, зашораныя, сумныя... Яны не свабодныя. Чаму? Таму што баяцца свабоды Сьвятога Духа, якая спасылаецца праз пропаведзь”. Сьвяты Айцец назваў гэта сумным фактам у жыцьці Царквы і заклікаў маліцца за гэтых людзей.