Верш у памяць а. Аляксандра Надсана

25.04.2015

Верш у памяць а. Аляксандра Надсана

Беларускі паэт, празаік і перакладчык Віктар Шніп напісаў верш з нагоды адыходу ў вечнасьць а. Аляксандра Надсана.

Балада Аляксандра Надсана

(8.08.1926 — 15.04.2015)

Царква, як беларускі карабель,

Што ў Лондане спыніўся, каб сьвятлом

Папоўніцца, і тысячу нядзель

Пад адзінокім сонцам і дажджом

Ужо стаіць, зьбіраючы людзей,

Што помняць белы край, дзе Бог жыве

І будзе жыць, каб там было сьвятлей

І не зьнікалі замчышчы ў траве.

І ты з царквы, нібыта капітан,

Глядзіш удалеч, дзе твой родны край

Шчэ сьвеціцца самотна праз туман,

І там зямны твой і жаданы рай,

Куды душа імкнецца і ляціць,

Як матылёк да мройнага агню.

Табе заўсёды гэты рай любіць,

І слухаць, як малітву, цішыню,

І верыць — беларускі карабель

Да Беларусі вольнай даплыве

І не таму, што тысячы нядзель

Міне, а проста — Беларусь жыве…

16.04.2015

Тэгі: а. Аляксандар Надсан, Лондан, Беларусь, Віктар Шніп, царква

Гэты артыкул чыталі 157 разоў (-ы)