In memoriam: Уладыка Мілан Шашык 14 ліпеня 2020 году адышоў у дом Нябеснага Айца біскуп Мілан Шашык, СМ. Гэта была вялікая і харызматычная постаць Мукачаўскай грэка-каталіцкай япархіі (sui juris) у XXI стагоддзі. Душпастыр надзвычай адораны духоўна, інтэлектуальна, з вялікім сэрцам, поўным любові.
Айцец Андрэй Крот: Хто ж будзе сьвятаром, калі ня я? 2 ліпеня 2020 году 15-годдзе свайго сьвятарства адзначыў а. Андрэй Крот, дэкан Заходняга дэканату БГКЦ і парах грэка-каталіцкай парафіі Маці Божай Фацімскай у Горадні. У гэты дзень у 2005 годзе ў Івана-Франкоўску ва Ўкраіне сьв. Тайну Сьвятарства яму ўдзяліў ўкраінскі грэка-каталіцкі Ўладыка Сафрон (Мудры).
Пра выклікі, якія стаяць перад экуменізмам, з нагоды 60-годдзя Папскай Рады па спрыяньні еднасьці хрысьціянаў, распавёў у інтэрв’ю Vatican News яе старшыня, кардынал Курт Кох.
Ярарх заўважыў, што на працягу апошніх шасьці дзесяцігоддзяў адбылося шмат экуменічных сустрэч, разьвіваўся дыялог паміж Цэрквамі, што прынесла вялікую колькасьць добрых пладоў.
Кардынал Курт Кох размаўляе з Папам Францішкам.«Тым ня менш, сапраўдная мэта экуменічнага руху, якой зьяўляецца аднаўленьне еднасьці паміж усімі Цэрквамі, дасягнута не была. На дадзеным этапе адна з галоўных праблем заключаецца ў адсутнасьці цьвёрдага кансэнсуса адносна мэты экуменізму. Існуе згода адносна патрэбы еднасьці, але пакуль не адносна таго, якім яно павінна быць. Патрэбна супольнае бачаньне, якое фундаментальна важнае для адзінства Царквы. Наступныя крокі могуць быць зробленыя толькі калі будзем мець перад сабой выразныя мэты», — сказаў кардынал Курт Кох.
Гаворачы пра экуменізм як «абмен дарамі», старшыня Папскай Рады па спрыяньні еднасьці хрысьціянаў падкрэсьліў, што кожная Царква можа зрабіць свой сьпецыфічны ўнёсак у аднаўленьне еднасьці. Цэрквы і супольнасьці, якія ўзьніклі ў выніку Рэфармацыі — можа навучыць першынству Божага слова, а праваслаўныя Цэрквы — сінадальнасьці і калегіяльнасьці. Дарам Каталіцкай Царквы ў экуменічную дыскусію можа быць яе паўсюдны характар, — лічыць ватыканскі ярарх.
«У сувязі з тым, што Каталіцкая Царква жыве ва ўзаемаадносінах паміж адзінствам Паўсюднай Царквы і разнастайнасьцю мясцовых Цэркваў, яна можа ўзорным чынам прадэманстраваць, што еднасьць і разнастайнасьць не зьяўляюцца супрацьлеглымі таксама ў сферы экуменізму, але ўзаемна дапамагаюць», — мяркуе кардынал Кох.
Старшыня Папскай Рады заўважыў, што аднаўленьню адзінства спрыяе «дыялог у любові» паміж Цэрквамі, які ўжо дапамог пераадолець шматлікія забабоны з мінулага і ўмацаваць узаемаразуменьне, а таксама «дыялог у праўдзе», які скіраваны на багаслоўскі аналіз контраверсійных пытаньняў, што прыводзілі да падзелаў на працягу гісторыі. Гэтыя дзьве формы дыялогу паказалі, што паміж хрысьціянамі ёсьць больш таго, што аб’ядноўвае, чым таго, што разьдзяляе.
«Нарэшце, як пра фундаментальны асьпект, трэба памятаць пра духоўны экуменізм. Гэта значыць, пра глыбокую і ўзаемную адданасьць усіх вернікаў сьвятарскай малітве Ісуса аб тым, «каб усе былі адно». Гэтая малітва падтрымлівае ў нас усьведамленьне таго, што еднасьць Цэркваў адпавядае волі Госпада», — сказаў ярарх.
Каментуючы 30-годдзе энцыклікі сьв. Яна Паўла ІІ «Ut unum sint», кардынал Кох заўважыў, што гэта быў першы дакумент такога роду, цалкам прысьвечаны экуменізму. Ён важны таму, што ў ім Рымскі Архірэй нагадаў пра незваротнасьць скіраваньня Каталіцкай Царквы на экуменічны шлях, а таксама засьведчыў гатоўнасьць Сьвятога Айца да дыялогу з іншымі Цэрквамі адносна разуменьня першынства Біскупа Рыму. Гэтая ініцыятыва аказалася прароцкай і была падтрыманая таксама наступнікамі сьв. Яна Паўла ІІ — падкрэсьліў старшыня Папскай Рады па спрыяньні еднасьці хрысьціянаў.
Сёлета адзначаецца 60-годдзе Папскай Рады па спрыяньні еднасьці хрысьціянаў. Яна была заснавана 5 чэрвеня 1960 году ў рамках падрыхтоўкі да Другога Ватыканскага Сабору з першапачатковай назвай Сакратарыят па спрыяньні еднасьці хрысьціянаў. Яе першым старшынём стаў нямецкі кардынал Аўгустын Бэа. З 2010 году гэтым ватыканскім дэпартаментам кіруе швайцарскі кардынал Курт Кох.